آسمان زمین را می‌بیند اما...
باران بهانه‌ایست تا آسمان زمین را ببوسد.
گونه و چشم در کنار یکدیگرند...
و اشک وسیله‌ایست تا گونه، گرمای محبت چشم را حس کند.
و آنگاه که اشک نیست تا وسیله شود لبخند است که بهانه می‌شود برای نزدیک شدن گونه به چشم.
ما انسانها همدیگر را می‌بینیم و در کنار هم هستیم...
یافتن بهانه ها و وسیله ها رازیست، که دیدن و در کنار هم بودن را با احساسات زیبا، زیباتر می‌کند تا به یکدیگر نزدیکتر شویم.
سروده شده در تاریخ13/4/89 توسط خودم
